Η ΚΟΡΗ ΤΟΥ ΜΠΑΤΣΟΥ

Ηταν ενα απογευμα πριν απο μερικα χρονια οταν χτυπησε το γαμοτηλεφωνο την στιγμη που εφευγα απο την δουλεια."Ποιος μαλακας ειναι τετοια ωρα?"Αναρωτηθηκα επιβεβαιωνοντας τα ευγενικα αισθηματα που με διακατειχαν για καθε πελατη.Σηκωνοντας το μια γυναικεια βαθια και αισθησιακη φωνη στην αλλη ακρη ακρη της γραμμης ηθελε καποιες πληροφοριες,αλλα ταυτοχρονα ο τονος της φωνης της εδειχνε πως εψαχνε και κατι αλλο.
Μετα απο τα 5 λεπτα που κρατησε η συνομιλια μας και ενω δεν καταφερα να την εξυπηρετησω
(οπως συνηθιζα σχεδον με καθε πελατη)εφυγα για το σπιτι μου εχοντας στην κωλοτσεπη ενα χαρτακι με το τηλεφωνο της Γιωτας(Ναι ετσι την ελεγαν).Οπως εμαθα την επομενη μερα και μετα απο ανταλαγη μερικων μηνυματων η Γιωτα ηταν φοιτητρια ετων 20 μοναχοκορη και εμενα με τους δικους της σε ενα προαστιο της Αθηνα.Μου τονισε βεβαια οτι οι δικοι της θα ελειπαν στο χωριο για λιγες μερες ακομα.
Το επομενο βραδυ μη εχοντας(οπως συνηθως)κατι καλυτερο να κανω οι σκεψεις του κατω κεφαλιου μου με κατευθυναν στο να την παρω τηλεφωνο και να κανονισουμε να βρεθουμε."Ελα απο εδω και βλεπουμε τι θα κανουμε.."μου ειπε.Μετα απο καμια ντουζινα τσιγαρα ειχα φτασει στο σπιτι της.(Ηταν λιγο μακρια απο το δικο μου).Αναψα ενα τσιγαρο ακομα να γινουν 13 και την περιμενα να κατεβει..
Μολις την ειδα εκανα της εξης 2 σκεψεις με την σειρα που θα σας τις αναφερω και με διαφορα 1,2 μιλισεκοντ. "Τζαμπα τα χιλιομετρα που εκανα.." και "εεε..και τι..τζαμπα τοσα χιλιομετρα?"
Οπως καταλαβες φιλε μου,Μαπα το καρπουζι ή καλυτερα η μαπα της ηταν σα καρπουζι.Ομως ειχα παρει την αποφαση μου-με το κατω κεφαλι εννοειται.Ηταν δωδεκαμιση το βραδυ εκεινης της χειμωνιατικης μερας οταν καθισαμε σε ενα τραπεζι εξω απο μια αδεια καφετερια.Ηπια το πρωτο ουισκι για να ζεσταθω και το δευτερο για να σταματησω τις "αρνητικες" σκεψεις του ανω κεφαλιου.Ευτυχως φυγαμε γρηγορα και πηγαμε στο σπιτι της.
Θελεις ο χαμηλος φωτισμος,θελεις τα χιλιομετρα που ειχα κανει,θελεις τα ουισκια,θελεις η ελαφρων ηθων Γιωτα?Δεν αργησαμε να χαμουρευομαστε.Συντομα συνειδητοποιησα ποσο καυλιαρα ηταν .
Επαιρνε τον πουτσο στο στομα της χωρις ανασα λες και ηταν γλυφιτζουρι.Γρηγορα μου εδωσε να καταλαβω οτι της αρεσουν οι βιαιες καταστασεις οταν εβγαλε τις χειροπεδες και μου ζητησε να την δεσω και να της ριχνω ξυλο ταυτοχρονα με το γαμησι.Αλλο που δεν ηθελα και γω.Βογγουσε σα πορνοσταρ ή μαλλον καλυτερα σε εκανε να πιστευεις πως εσυ εισαι ο πορνοσταρ.Αρχισα να πιστευω οτι το ουισκι ειχε μετατρεψει τον πουτσο μου σε πυροσβεστικη μανικα.Ανεβοκατεβαινε μου με τετοιο τροπο που νομιζες πως το πουτσομουνικο συστημα εκεινη την στιγμη ηταν καλοφτιαγμενος 16 βαλβιδος γερμανικος κινητηρας.
Δεχοταν τα παντα με ευχαριστηση η κορη του μπατσου.Καθως την πηδαγα παρατηρουσα μια οικογενιακη τους φωτογραφια εκει στο σαλονι πανω απο το τζακι.Η μαμα,ο μπαμπας και η καρπουζοφατσα! Το περιεργο δεν ηταν η φωτογραφια,ουτε και ο δονητης που ηταν παρατημενος διπλα της αλλα το γεγονος πως εδενε απολυτα το χρωμα του με την αποχρωση των υλικων του τζακιου.
Ηταν μια απο τις καλυτερες βραδιες γαμησιου της ζωης μου μεχρι τοτε.Οπως μου ειχε πει αργοτερα και δεν ειχα λογο να μην την πιστεψω η κορη του μπατσου ειχε 2 χρονια σχεση με καποιον που λατρευε.Ταυτοχρονα ομως λατρευε και τις παρτουζες οπως και την πουτσα γενικοτερα.Ειχε παρει καμια 50αρια οσο ειχε σχεση."Τουλαχιστον ειναι ειλικρινης" σκεφτηκα.
Εφυγα στις 7 το πρωι απο το σπιτι της και ακομα οταν την σκεφτομαι με πονα ο πουτσος καμια φορα.Δεν την ξαναγαμησα.Ισως σεβαστηκα την σχεση που ειχε..Ισως και να λεω μαλακιες για να δικαιολογηθω.
Αποροιες: -Ποιος ειπε οτι οι γυναικες ειναι πουτανες?
-Ποιος ειπε οτι οι γυναικες κοιτουν το πορτοφολι σου?
-Ποιος ειπε πως οι γυναικες δεν ειναι ειλικρινεις?
-Ποιος αλλος την εχει γαμησει?

Συμπερασμα:Σημασια στο καρπουζι δεν εχει το περιβλημα αλλα το εσωτερικο.